Cuma gecesinden beri çok mutluyum.
Uzun süredir beklediğim, gün hatta dakika saydığım albüm çıktı!
Red Hot Chili Peppers ne yazık ki değerini geç kavradığım gruplardandır. Tıpkı Muse gibi, tıpkı Depeche Mode gibi..
Özellikle lise yıllarında içimdeki ateş sebebiyle olsa gerek, daha punk ve thrash metal tabanlı grupları dinliyordum. Yukarıda saydığım tarzda gruplar bana daha melodik daha sakin hatta daha duygusa geliyordu ve bu sebeple de onları dinlerken sıkılıyordum.
Biraz büyümem gerekiyormuş halbuki..
Albüme gelecek olursak, çıkmadan herkes, doğal olarak, gözlerini ve kulaklarını John Frusciante'ye çevirmiş durumdaydı. Bunu anlıyorum ama zaten John yokken de grup çok iyi bir gitariste emanetti, bkz. Josh Klinghoffer..
Özellikle "I'm With You" ve "The Getaway" albümlerini didik didik dinlemiş biri olarak söylüyorum bunu. Hatta Flea'nın kendisi hakkında "John gibi virtüöz değil ama ruh katıyor" gibi bir söylemi vardı. Buna katılmakla birlikte ekleme yapmak istiyorum.
"Unlimited Love"ı dinledikçe Josh'un, önceki iki albümde, gruba en az ruh kadar bir "gençlik" enerjisi de katmış olduğunu gördüm. Takdir edersiniz ki John Frusciante 52 yaşında.. 20'lerinde, 30'larında olan bir genç adam değil artık, ne yazık ki..
Bu sebeple yeni albümdeki besteler "By The Way" ya da "Stadium Arcadium"daki bestelere nazaran daha dingin.. Tabii geneli için konuluyorum, yoksa "Here After Ever" gibi son derece ritmik şarkılar da mevcut.
Bu dinginlik kötü bir şey mi ya da rahatsız mı oldum, tabii ki hayır, aksine çok hoşuma gitti. Zaten belirli bir yaşa gelmiş adamlardan 20'li - 30'lu yaşlarındaki gibi besteler yapmasını beklemek pek mantıklı değil.. (Josh Klinghoffer'ı aramıyor değilim.. bu ayrı bir konu..)
Ama aynı zamanda Josh Klinghoffer çok kötü bir gitaristmiş de grup bu albümle eski günlerine dönmüş gibi değerlendirmeler yapmak da çok mantıklı değil, mantıklı olmadığı gibi aynı zamanda haksızlık da..
Bu tarz yorumlar yapanlar varsa, yukarıda bahsettiğim "I'm With You" ve "The Getaway" tekrar can kulağıyla dinlemeli.. Josh'un "gençlik" enerjisinden ziyade gruba çok güzel sololar, riffler ve melodiler de verdiğini görecekler..
*
Bunların dışında günümüz müziğini işgal eden "kalitesiz" rap ve pop, yine bu kalitesizliğin ve çabuk tüketimin beraberinde getirdiği "single" kültürüne inat, yüzyılın en iyi gruplarından biri olan Red Hot Chili Peppers'ın inatla "gerçekten" müzik yapması, inatla "18" şarkılık bir albüm çıkartması, bunları yaparken de "yüksek" bir estetik seviye yakalaması, benim için her şeyin üstünde..
"Unlimited Love" sadece bu sebeplerle bile damgasını global müzik dünyasına vurmuştur.
Umarım bir kez daha yolunuz İstanbul'a düşer.
Red Hot Chili Peppers!
"Şimdilik" favorim olan şarkılara gelirsek:
Black Summer
Here Ever After
Aquatic Mouth Dance
She's a Lover
One Way Traffic
The Heavy Wing
Yorumlar
Yorum Gönder